 |
| NOORDHORN |
Op deze dag is moeder met Lianne naar de stad om een naaimachine te kopen.
Dat heeft ze steeds maar uitgesteld, maar vandaag zal het wezen.
De dames vertrekken al om 10.00 uur.
Ik verstuur de laatste e- mail over oktober.
Uit het raam zie ik een vrachtwagen, die stopt voor ons huis.
Ik maak de foto vanaf het raam dwars door het glas.
Vervolgens maak ik, dat ik het huis uit kom!
Er staat een "zwaaier" op de vrachtwagen.
Het gaat om verroest materiaal, waarschijnlijk voor de vloer van de eerste verdieping in aanleg.
Daar komt de "zwaaier" en Bennie staat erbij om te zien hoe dit gaat.
Zijn probleem is, dat de vrachtwagen de draai niet kan maken en het gietijzeren spul moet op de oprit worden gedeponeerd.
Bennie is bezorgd of Heleen er langs kan rijden, maar ik maak hem duidelijk, dat ze de auto op het parkeerterrein kan zetten!
Het wordt tijd om mijn "slenterperiode" in te zetten en het fototoestel gaat mee.
"Slenterperiode" is een prachtige uitdrukking , maar helaas heb ik het niet bedacht.
Jan Blaauw gebruikt het voor een wandeling met het fototoestel zonder een duidelijk doel.
Mijn doel is toch weer Mokkenburgroute, want daar is altijd wat om te fotograferen.
Prachtig weer en ik ontmoet veel wandelaars, omdat het is rond 13.00 uur , zodat ik mensen tegenkom van Koopman, die hun middagpauze- ommetje maken.
Het wordt tijd om mijn "slenterperiode" in te zetten en het fototoestel gaat mee.
"Slenterperiode" is een prachtige uitdrukking , maar helaas heb ik het niet bedacht.
Jan Blaauw gebruikt het voor een wandeling met het fototoestel zonder een duidelijk doel.
Mijn doel is toch weer Mokkenburgroute, want daar is altijd wat om te fotograferen.
Prachtig weer en ik ontmoet veel wandelaars, omdat het is rond 13.00 uur , zodat ik mensen tegenkom van Koopman, die hun middagpauze- ommetje maken.
Op dit punt zie ik veel drukte.
Ze zijn nog steeds klaar met de waterleiding,
Ik ontmoet een vrouw en een mannetje die samen praten.
Ik meng me al gauw in het gesprek.
Ik vraag, of zij weten, wat ze nu doen?
Volgens haar zijn ze de oude waterleiding aan het koppelen aan het nieuwe gedeelte.
De hele actie heeft te maken met de verhoging van de spoorlijn.
De man vraagt of ik Engels gaf.
Ik antwoord: "Nee", maar geef geen uitleg, want ik vindt dit alles veel interessanter.
We praten over allerlei zaken, die gaan plaats vinden.
Hij vertelt, dat hij een boek schrijft over vroeger.
Hij wijdt wat uit over het feit, dat ze heel vroeger al allerlei dingen uitspookten zelfs al in de 15e eeuw.
Het is blijkbaar van alle tijden!
We groeten en ik ben niet veel wijzer geworden.
Ze zijn nog steeds klaar met de waterleiding,
Ik ontmoet een vrouw en een mannetje die samen praten.
Ik meng me al gauw in het gesprek.
Ik vraag, of zij weten, wat ze nu doen?
Volgens haar zijn ze de oude waterleiding aan het koppelen aan het nieuwe gedeelte.
De hele actie heeft te maken met de verhoging van de spoorlijn.
De man vraagt of ik Engels gaf.
Ik antwoord: "Nee", maar geef geen uitleg, want ik vindt dit alles veel interessanter.
We praten over allerlei zaken, die gaan plaats vinden.
Hij vertelt, dat hij een boek schrijft over vroeger.
Hij wijdt wat uit over het feit, dat ze heel vroeger al allerlei dingen uitspookten zelfs al in de 15e eeuw.
Het is blijkbaar van alle tijden!
We groeten en ik ben niet veel wijzer geworden.
Waarom is deze man aan het werk bij de sloot?
Daar wil ik meer weten!
Daar wil ik meer weten!
Hij maakt in de sloot de ladder schoon!
Dat is het!!
Op dit punt kom ik de vrouw weer tegen.
We hebben over het feit, dat er 3 nieuwe bruggen komen niet erg ver van elkaar.
De brug voor de spoorlijn moet langer worden, omdat ze het kanaal ook breder maken.
Ze hebben vlakbij spoorbrug een gedeelte afgegraven , al weer een paar jaren vroeger.
Dat gedeelte ligt nog braak, maar is bestemd voor de verbreding van het kanaal,
Er komen langzamerhand steeds grotere schepen, dus dat is wel logisch.
"Ja, eigenlijk", zeg ik ,' kunnen ze veel beter het kanaal maar dicht gooien, dan zijn ze eraf"
"Maar er, varen veel schepen door het kanaal, die scheepsroute willen ze voorlopig niet kwijt!"
Zij gingen hun weegs!
We hebben over het feit, dat er 3 nieuwe bruggen komen niet erg ver van elkaar.
De brug voor de spoorlijn moet langer worden, omdat ze het kanaal ook breder maken.
Ze hebben vlakbij spoorbrug een gedeelte afgegraven , al weer een paar jaren vroeger.
Dat gedeelte ligt nog braak, maar is bestemd voor de verbreding van het kanaal,
Er komen langzamerhand steeds grotere schepen, dus dat is wel logisch.
"Ja, eigenlijk", zeg ik ,' kunnen ze veel beter het kanaal maar dicht gooien, dan zijn ze eraf"
"Maar er, varen veel schepen door het kanaal, die scheepsroute willen ze voorlopig niet kwijt!"
Zij gingen hun weegs!
Teruggekomen is Heleen nog niet terug en Bennie en Phil dragen het vlechtwerk naar de school.
Ze proberen eerst het al dragend, maar dan gebruiken ze de aanhangwagen van Bennie, dat gaat vlotter.
Terwijl ze bezig zijn, komt Heleen uit de stad.
Ze wacht tot de heren klaar zijn, dan rijdt ze oprit op met de nieuwe "maaimachine" in de auto en een nieuwe telefoon.
We aten kerrie met rijst!!
31 oktober 2012
 |
| Aan de Mokkenburgkant wordt nog gewerkt |
 |
| Verder richting De Jong en Datema liggen deze "buizen?"waarvoor zijn ze bestemd! |
 |
| Bij de spoorbrug kun je zien wat is afgegraven om het kanaal te verbreden! |
REMCO4LIFE
.jpg)
Het benefietfeest afgelopen zaterdag in Niekerk ten bate van Remco4life is een enorm succes geworden.
Remco Togtema zelf woonde diverse activiteiten bij. (foto Jan Beets)
De Remco4Life teller staat op 60.000 euro
De inwoners van Niekerk, Oldekerk en Faan, maar ook steeds meer bewoners uit andere delen van de provincie hebben zich de afgelopen weken ingezet om geld in te zamelen voor Remco.
Dat de drie kleine dorpen groot kunnen zijn, bleek afgelopen zaterdag wel in het Sportcentrum Eekeburen in Niekerk- Oldekerk.
Buiten was een circuit voor een heuse stoomtrein can Speelpark Nienoord aangelegd, waar Remco genoot van een nostalgisch vermaak.
Na amper twee weken van voorbereiding was de sporthal omgetoverd tot een conceretzaal waar gedurende 12 uur een keur van artiesten en bands een optreden verzorgden.
Het positieve gevoel werd extra positief toen aan het eind van de avond bleek dat er na een eerste voorzichtige prognose bleek, dat er tijdens het benefiet conceret ruim 22.500 auro is opgehaald.
Van de benodigde 80.000 euro in slechts drie weken 60.000 euro is opgehaald!
Aangezien de tijd begint te dringen voor Remco, hij moet voor 5 december met zijn behandeling in Amerika gestart zijn, lopen er nog verschillende acties de komende om het resterende bedrag binnen te halen..
Eén daarvan is aanstaande zaterdag; dan neemt VV Niekerk het op tegen een prominenten elftal van FC Groningen
.jpg)
1 november 2012
Deze foto's maakte ik en verwerkte ik op 1 november.
Voor acht uur stonden wij naast het bed.
Je moeder wilde de schillen en andere zaken bij de weg zetten.
Ik was gewaarschuwd door Bennie.
Het zal vandaag betondag voor de eerste verdieping zijn.
Dus hoorden we, dat onze auto klem werd gereden, tenzij we de auto op de parkeerstrook zouden zetten.
Je moeder had een afspraak met Lianne om met haar te rijden naar het academisch ziekenhuis voor de ogen en de contactlezen.
Ze namen de fiets mee voor Lianne in de stad, want ze moest nog werken ook.
Heleen kwam alleen weer thuis om ongeveer 11 uur.
Het meeste was bij ons al gebeurd, dat kun je nu zien!
"
4 november
Hoera Lianne is jarig!!
van ma en pa en Emma en alle Haantjes
In de niet zo ver verte zie ik 2 figuren.
Zij zijn bezig, maar ik weet niet met wat!
Terwijl ik hen nader, fantaseer ik over hen:
Misschien zijn het HAK-mensen, die op een zaterdag niet worden gestoord bij hun werk.
Dat lijkt wat dom, want , wat ze daar doen, kan ook op maandag, enz.
Als het geen HAK-mensen zijn, dan moeten het boeren zijn.
Links liggen de weilanden van De Jong.
De boerin De Jong was gescheiden, maar ze had al weer een vriend en misschien is zij al met hem getrouwd.
Zij heet Willeke en is vernoemd naar haar grootmoeder, die twee huizen verder woonde aan de Langestraat.
Zij hadden de boerderij verlaten voor hun zoon (Laurens)
Het huis waarin zij woonden, stond op de nominaliteit om te worden afgebroken ter wille van het ombuigen van de weg over de brug.
Toen Oane de Jong naast ons ging wonen, fietste hij elke dag over de Mokkenburgweg om te melken op de boerderij.
Hij droeg dan meestal laarzen en bleef dus een echte boer.
Regelmatig bezochten wij het echtpaar van De Jong en kletsten over van alles, het nieuws, het Oranjehuis, de kerk en wat al niet.
Oane vertelde eens, dat hij nooit meedeed aan het avondmaal.
Hij vond, dat hij dat niet mocht doen, want hij was nog niet met God in het reine!
Naar het avondmaal mocht alleen, als hij alles had opgebiecht!
Hij meende dat echt!
Hij was dus elke keer absent.
Het gevolgd was, dat hij het voelde als een klap in zijn gezicht, toen hij hoorde, dat kinderen mee mochten doen aan het avondmaal.
Dat begreep hij volstrekt niet.
Had hij jaren niet meegedaan, omdat hij zich te zondig voelde, en nu mochten die onnozele blagen zomaar meedoen!!
Hij zou wel zeggen:
De klomp breekt me nu!!
Hij was een vriendelijke man, maar wel iemand met een verdieping.
Als we weer naar huis gingen, dan streek ik hem over het spaarzame haar.
Dat deed ik om hem te pesten!!
Maar dat viel best wel mee, want hij reageerde daarop niet!
Tussen Wilmkje en Oane de Jong en ons De Hanen woonde het echtpaar Wieringa.
Hij was een beetje aparte man
Hij was op latere leeftijd getrouwd met een weduwe.
Ze kregen nog samen een kind, dat ik maar één keer heb gezien, toen zij was gestorven aan kanker.
Hij hielp hem om de administratieve zaken te regelen.
Later hebben we hem nooit meer gezien.
Toen ze nog leefde was ze heel geïnteresseerd in ons.
Ze hielp aan wat mooie planten, klaproosjes en gaf ons vaak raad.
Ze was een vriendelijke buurvrouw.
Toen hij weduwnaar werd, kwam ik vaak even bij hem langs voor een praatje.
Op de verjaardag van onze kinderen kwam hij met een presentje.
Hij vergat dat niet!
Als hij bij in ons huis ging zitten, moest hij zijn been recht zetten."
Als kind was zijn been vergroeid door kinderverlamming
Wij noemden dat :
"In de eerste versnelling zetten".
Toen hij niet op zich kon blijven wonen en dus moest verhuizen, hadden we geen contact meer met hem.
Hij reed in zijn invalidenwagentje door het dorp, maar van het praatje kwam het niet!
Ik herinner me, dat we naar Zeegse gingen om in een hotel met de Wieringa's hun huwelijk te vieren.
We gingen samen met Wilmkje en Oane de Jong naar deze bijeenkomst.
We hadden zelfs met hun plezier.
Nadien bezochten wij vaak Wilmkje en Oane, vooral omdat Wilmkje ook op 30 april jarig was.
Ik maakte haar wijs, dat ze sprekend leek op onze toenmalige koningin.
Oane was een steenbok, hij was in januari jarig.
Hun zoon was Laurens, die de boerderij overnam.
Hij was een stier (april-mei).
In die tijd probeerde ik er achter te komen, wanneer ze waren geboren.
(Een vreemde gewoonte!)
Bij de verjaardagen zagen we Laurens wel eens.
Laurens dochter heb ik wel les gegeven in Oldehove.
Daar ging zij naar de middelbare school.
Toevallig moest ik op vrijdag 2 lessen geven in maatschappijleer in Oldehove.
Ik ging op de fiets en trof daar Gerus Folkersma, die ook in Oldehove wat lessen moest geven.
Hij vertelde, dat hij ontdekte, dat de onderdirecteur achter de deur zijn lessen afluisterde.
Erg graag gingen wij niet naar Oldehove.
De kinderen waren, zoals overal , toch wel vriendelijk.
Ik herinner me Willeke de Jong van deze periode in Oldehove.
Van de ene dag op de andere was Willeke de Jong boerin op de boerderij.
Ik herinner, dat haar ouders in de winter op de sloten bij de boerderij schaatsten.
Later zag je de ouders van Willeke niet meer in de buurt van de boerderij.
Willeke als boerin zag ik, toen ik "slenterde" langs de Mokkenburgweg.
Het was mooi weer en ze liep tussen wat kalveren in het weiland.
Ik zat op de bank en keek over het weiland uit.
Ze ging liggen in een overall in de zon om in de zon te baden.
Je zag toen duidelijk, hoe ze vergroeid was met de boerderij!
Vorige week liep ik hun achterop.
Haar vriend/ man en zij rikten een ruimte langs het pad voor hun vee.
We hadden het over HAK en de schade, die ze aan de weilanden toe brachten en de vergoeding, die zij ervoor kregen.
Ik heb maar niet gesproken over haar dochter en haar uitgesproken verliefdheid op mij, zelfs niet.........dat ze met mij wilde trouwen!
De waterleiding werd veranderd, omdat de spoorbrug voor twee sporen was bestemd, maar dat feest gaat niet door.
Het wordt één spoor, maar dus..,.wel een nieuw waterleiding.
Merkwaardig!!
De Remco4Life teller staat op 60.000 euro
De inwoners van Niekerk, Oldekerk en Faan, maar ook steeds meer bewoners uit andere delen van de provincie hebben zich de afgelopen weken ingezet om geld in te zamelen voor Remco.
Dat de drie kleine dorpen groot kunnen zijn, bleek afgelopen zaterdag wel in het Sportcentrum Eekeburen in Niekerk- Oldekerk.
Buiten was een circuit voor een heuse stoomtrein can Speelpark Nienoord aangelegd, waar Remco genoot van een nostalgisch vermaak.
Na amper twee weken van voorbereiding was de sporthal omgetoverd tot een conceretzaal waar gedurende 12 uur een keur van artiesten en bands een optreden verzorgden.
Het positieve gevoel werd extra positief toen aan het eind van de avond bleek dat er na een eerste voorzichtige prognose bleek, dat er tijdens het benefiet conceret ruim 22.500 auro is opgehaald.
Van de benodigde 80.000 euro in slechts drie weken 60.000 euro is opgehaald!
Aangezien de tijd begint te dringen voor Remco, hij moet voor 5 december met zijn behandeling in Amerika gestart zijn, lopen er nog verschillende acties de komende om het resterende bedrag binnen te halen..
Eén daarvan is aanstaande zaterdag; dan neemt VV Niekerk het op tegen een prominenten elftal van FC Groningen
1 november 2012
Deze foto's maakte ik en verwerkte ik op 1 november.
Voor acht uur stonden wij naast het bed.
Je moeder wilde de schillen en andere zaken bij de weg zetten.
Ik was gewaarschuwd door Bennie.
Het zal vandaag betondag voor de eerste verdieping zijn.
Dus hoorden we, dat onze auto klem werd gereden, tenzij we de auto op de parkeerstrook zouden zetten.
Je moeder had een afspraak met Lianne om met haar te rijden naar het academisch ziekenhuis voor de ogen en de contactlezen.
Ze namen de fiets mee voor Lianne in de stad, want ze moest nog werken ook.
Heleen kwam alleen weer thuis om ongeveer 11 uur.
Het meeste was bij ons al gebeurd, dat kun je nu zien!
 |
| Bij het krieken van de dag. Te zien is, dat door de lantaarn, die schijnt en je moeder heeft zojuist de zaken aan de weg gezet! |
 |
| De heren hebben er zin in, want je ziet dat duidelijk van de foto!! |
 |
| Ook de betonmolen is gearriveerd door het raam!! |
 |
| De betonmolen en de injectiebus doen hun werk!! |
 |
| Deze mannen inspecteren de vloer, die wordt behandeld door de betonmolen, qui fait la musique |
 |
| Je ziet de arm al komen! |
 |
| Als een gladde ijsvloer, die wordt donker gemaakt!! |
 |
| De linkerkant krijgt het tweede ritje van de betonmolen! |
 |
| Wat een grijparm!! |
 |
| Volg de injector! |
 |
| Wat een arm!! |
 |
| De "inspuiter"of de "injector" Dit betekent, dat de vrachtauto's niet meer: "Hier moeten ze zijn" Behalve de wagen die grind komt brengen. En dan wordt het heel mooi!! |
 |
| De betonmolen met het tweede ritje!! c'est le beton qui fait la musique!! |
 |
| Emma met rode lippen! En de blauwe judoband!....om de hals |
.jpg) |
| HIJGEND ACHTER DE KRUIWAGEN!! |
 |
| De egaliseerploeg is aan 't werk!! |
 |
| Nu is het geheel bedekt. Het moet wel een maand drogen!! |
 |
| Het wordt helemaal glad!! |
 |
| Een slim apparaat!! |
Hoera Lianne is jarig!!
.jpg) |
| |GEFELICITEERD!!! |
 |
| EMMA |
 |
| Aan de Mokkenburgkant! |
 |
| De boer De Jong krijgt hiervoor een vergoeding! |
 |
 |
| Deze strook wordt gevoegd aan het kanaal! |
 |
| Boer Datema krijgt hiervoor een vergoeding! |
 |
| De ijsbaan van Kok is verkleurd. Het wordt nog wat lichter!! |
.jpg) |
| SOMS IS EEN KRUIWAGEN HANDIG!! |
In de niet zo ver verte zie ik 2 figuren.
Zij zijn bezig, maar ik weet niet met wat!
Terwijl ik hen nader, fantaseer ik over hen:
Misschien zijn het HAK-mensen, die op een zaterdag niet worden gestoord bij hun werk.
Dat lijkt wat dom, want , wat ze daar doen, kan ook op maandag, enz.
Als het geen HAK-mensen zijn, dan moeten het boeren zijn.
Links liggen de weilanden van De Jong.
De boerin De Jong was gescheiden, maar ze had al weer een vriend en misschien is zij al met hem getrouwd.
Zij heet Willeke en is vernoemd naar haar grootmoeder, die twee huizen verder woonde aan de Langestraat.
Zij hadden de boerderij verlaten voor hun zoon (Laurens)
Het huis waarin zij woonden, stond op de nominaliteit om te worden afgebroken ter wille van het ombuigen van de weg over de brug.
Toen Oane de Jong naast ons ging wonen, fietste hij elke dag over de Mokkenburgweg om te melken op de boerderij.
Hij droeg dan meestal laarzen en bleef dus een echte boer.
Regelmatig bezochten wij het echtpaar van De Jong en kletsten over van alles, het nieuws, het Oranjehuis, de kerk en wat al niet.
Oane vertelde eens, dat hij nooit meedeed aan het avondmaal.
Hij vond, dat hij dat niet mocht doen, want hij was nog niet met God in het reine!
Naar het avondmaal mocht alleen, als hij alles had opgebiecht!
Hij meende dat echt!
Hij was dus elke keer absent.
Het gevolgd was, dat hij het voelde als een klap in zijn gezicht, toen hij hoorde, dat kinderen mee mochten doen aan het avondmaal.
Dat begreep hij volstrekt niet.
Had hij jaren niet meegedaan, omdat hij zich te zondig voelde, en nu mochten die onnozele blagen zomaar meedoen!!
Hij zou wel zeggen:
De klomp breekt me nu!!
Hij was een vriendelijke man, maar wel iemand met een verdieping.
Als we weer naar huis gingen, dan streek ik hem over het spaarzame haar.
Dat deed ik om hem te pesten!!
Maar dat viel best wel mee, want hij reageerde daarop niet!
Tussen Wilmkje en Oane de Jong en ons De Hanen woonde het echtpaar Wieringa.
Hij was een beetje aparte man
Hij was op latere leeftijd getrouwd met een weduwe.
Ze kregen nog samen een kind, dat ik maar één keer heb gezien, toen zij was gestorven aan kanker.
Hij hielp hem om de administratieve zaken te regelen.
Later hebben we hem nooit meer gezien.
Toen ze nog leefde was ze heel geïnteresseerd in ons.
Ze hielp aan wat mooie planten, klaproosjes en gaf ons vaak raad.
Ze was een vriendelijke buurvrouw.
Toen hij weduwnaar werd, kwam ik vaak even bij hem langs voor een praatje.
Op de verjaardag van onze kinderen kwam hij met een presentje.
Hij vergat dat niet!
Als hij bij in ons huis ging zitten, moest hij zijn been recht zetten."
Als kind was zijn been vergroeid door kinderverlamming
Wij noemden dat :
"In de eerste versnelling zetten".
Toen hij niet op zich kon blijven wonen en dus moest verhuizen, hadden we geen contact meer met hem.
Hij reed in zijn invalidenwagentje door het dorp, maar van het praatje kwam het niet!
Ik herinner me, dat we naar Zeegse gingen om in een hotel met de Wieringa's hun huwelijk te vieren.
We gingen samen met Wilmkje en Oane de Jong naar deze bijeenkomst.
We hadden zelfs met hun plezier.
Nadien bezochten wij vaak Wilmkje en Oane, vooral omdat Wilmkje ook op 30 april jarig was.
Ik maakte haar wijs, dat ze sprekend leek op onze toenmalige koningin.
Oane was een steenbok, hij was in januari jarig.
Hun zoon was Laurens, die de boerderij overnam.
Hij was een stier (april-mei).
In die tijd probeerde ik er achter te komen, wanneer ze waren geboren.
(Een vreemde gewoonte!)
Bij de verjaardagen zagen we Laurens wel eens.
Laurens dochter heb ik wel les gegeven in Oldehove.
Daar ging zij naar de middelbare school.
Toevallig moest ik op vrijdag 2 lessen geven in maatschappijleer in Oldehove.
Ik ging op de fiets en trof daar Gerus Folkersma, die ook in Oldehove wat lessen moest geven.
Hij vertelde, dat hij ontdekte, dat de onderdirecteur achter de deur zijn lessen afluisterde.
Erg graag gingen wij niet naar Oldehove.
De kinderen waren, zoals overal , toch wel vriendelijk.
Ik herinner me Willeke de Jong van deze periode in Oldehove.
Van de ene dag op de andere was Willeke de Jong boerin op de boerderij.
Ik herinner, dat haar ouders in de winter op de sloten bij de boerderij schaatsten.
Later zag je de ouders van Willeke niet meer in de buurt van de boerderij.
Willeke als boerin zag ik, toen ik "slenterde" langs de Mokkenburgweg.
Het was mooi weer en ze liep tussen wat kalveren in het weiland.
Ik zat op de bank en keek over het weiland uit.
Ze ging liggen in een overall in de zon om in de zon te baden.
Je zag toen duidelijk, hoe ze vergroeid was met de boerderij!
Vorige week liep ik hun achterop.
Haar vriend/ man en zij rikten een ruimte langs het pad voor hun vee.
We hadden het over HAK en de schade, die ze aan de weilanden toe brachten en de vergoeding, die zij ervoor kregen.
Ik heb maar niet gesproken over haar dochter en haar uitgesproken verliefdheid op mij, zelfs niet.........dat ze met mij wilde trouwen!
De waterleiding werd veranderd, omdat de spoorbrug voor twee sporen was bestemd, maar dat feest gaat niet door.
Het wordt één spoor, maar dus..,.wel een nieuw waterleiding.
Merkwaardig!!
 |
| Let ook op de fotograaf!! |
 |
| Mokkenburgwegkant veel activiteiten! |
 |
| Aan de kanaalkant 2 HAK- auto's, verder geen acitiviteiten! |
 |
| Kan EMMA voorzichtig aan deze kop wennen?? |
 |
| Het haar en het gezicht moeten nog! |
Een speciaal sterrenteam van FC Groningen, waarin onder andere Hans Nuijland, Peter Houtman en Magnus Johansson speelden, nam het in de eerste helft op tegen het zondagelftal van de club en in de tweede helft tegen het zaterdagelftal.
Ruim 5000 euro werd er opgehaald voor de stichting, die bij monde van penningmeester Willem Wieringa laat weten dat de teller inmiddels op ruim 75.00 euro staat.
"We zijn dichtbij inderdaad.
Maar dit gaat dan wel hoofdzakelijk over reis- en verblijfkosten", vertelt hij.
"De boerderij zal door moeten draaien en er zijn nog drie kinderen, die opgevangen moeten worden"
Voor de behandeling in Amerika, waarmee de kans op genezing met 60% wordt vergroot, zelf is een borgsom van vier ton nodig, waarover de familie nog altijd in onderhandeling met de zorgverzekeraar is.
"Een dezer dagen moet de beslissing hierover vallen.
Zolang de onderhandelingen gaande zijn, doen we hier verder nog geen uitspraken over.
Wel is de hele trein in beweging.
De visa worden deze week opgehaald en in Amerika staat inmiddels ook alles standby".
Remvo voelt zich naar omstandigheden goed.
"Hij heeft net bestraling gehad, welke overigens ook al helemaal is aangepast naar de Amerikaanse normen, en voelt zich heel goed.
Hij is er klaar voor om een volgende stap te nemen".
.jpg){kind=small}
.jpg)
 |
| Aan de spoordijk zie ik nu pas deze afscheiding! |
|
| Langs de hele spoorlijn! |
 |
| EN WAT DENK JE VAN DIT GEVAL VAN HET WATERLEIDINGBEDRIJF MIDDEN OP DE WEG NAAR DE SPOORLIJN |
 |
| De werknemers van HAK komen een bekertje wijn halen bij de tankwagen van Burgler die gevuld is tot de nok met wijn, die ze normaal vervoeren!! |
 |
| Geheel links zie je, dat de tankwagen van Burgler met wijn klem gereden is tussen de vierkante ruimte van de waterleiding en een personenauto. |
Op een grote internationale laad- en losplek in Botlek bij Rotterdam, stapte de haan kraaiend van de wagen, tot grote verbazing van de chauffeur, Henk Pieter Burgler. Die herkende de vroege vogel als de huishaan van het bedrijf. Burgler ging met een aantal collega's achter de haan aan, maar die liet zich niet vangen en verdween.NOORDHORN/BOTLEK - Een haan uit Noordhorn heeft wel een heel aparte reis achter de rug; het beest liftte 's nachts 265 kilometer mee op de achteras van een vrachtwagen.
Een dag later dook het beest opnieuw op, in Heerenveen deze keer. Hij was opnieuw op stok gegaan op de achteras van een vrachtwagen, toevallig van hetzelfde bedrijf, en had opnieuw een ritje van honderden kilometers meegereisd. Deze chauffeur, Poppe Jongsma, wist het dier wel te vangen en heeft het reislustige beest teruggebracht naar Noordhorn.
Nu begrijpen we, waarom de tankwagen van Burgler vermist was.
DE HAAN uit Noordhorn zit hier achter!!! (op de achteras van de vrachtwagen!!!)
Jan Blaauw,
Dit vond ik op Noord TV.
Heel graag wil ik deze haan van Burgler fotograferen.
Het is dit "beest" gelukt de meest bekende Noordhorner te zijn.
Graag wil ik hem als vriend kunnen beschouwen tot in de lengte der dagen.
Weet jij of hij echt kan kraaien?
Misschien weet je dat van je "slenterperioden"!!
Hallo Jan Thijs,
Ja, die Burgler-haan…. Alleen, het is wel twee jaar geleden…. Of het beest nog in leven is, waag ik te betwijfelen! (Maar ik kan er grandioos naast zitten…) De haan liep na zijn avonturen ‘gewoon’ weer met zijn hennen bij het huis van Geert Burgler, naast het bedrijf dus. Wil je meer over de belevenissen van deze haan weten, dan zul je dus even bij de familie Burgler moeten informeren. (Zullen ze best leuk vinden). Is de haan nog wel in leven en lukt het je er een foto van te maken, stuur hem a.u.b. even per mail. Dan fris ik het bericht ook nog even op (op www.noordhorntoenennu.
Keep going!
Jan B
Jan,
Je had volledig gelijk, maar de datum staat ook wel vermeld op mijn kopie vaan TV noord.
De datum was 2010 september.
Eerlijk gezegd heb ik er glad over heen gelezen.
Nou werd ik gedwongen er beter op te letten.
Ik heb alleen bij het passeren van Burgler tijdens mijn "slenterperiode" mijzelf geïdentificeerd als "HAAN".
Ik heb het verhaal gevonden, toen ik bij Google invulde "Jan Thijs de Haam- noordhorn"
Ze hadden alleen iets gepubliceerd over Noordhorn, dat beschikbaar was van 2 jaar geleden.
(Wat nog blijkbaar de moeite is, .....vandaar.)
Zo kom je altijd te laat....!
Toch een leuk verhaal.
En ik ging van huis om de haan van Burgler te fotograferen.....maar lau loene (weet je wat dat betekent?.
Het klinkt wel mooi!.
Jan Thijs
Ik heb geklikt bij (www.noordhorntoenennu.wordpress.com) en wat zie ik?......... Een paar foto's van de kranen bij de mokkenburgweg.
Kijk maar eens wat verderop!!
 |
| We reisden naar de Geerdijk, waar Joke Otter woont in het huis, dat haar man heeft gebouwd.! |
 |
| Daarna gingen we naar Anne en Diny Dorst vanwege de verjaardag van Diny op 9 november. Natuurlijk heb ik wat foto's gemaakt! |
 |
| Zonder officiële toestemming heeft Anne dit zelf gebouwd! |
 |
| Ook dit huisje is gemaakt voor de bokken en geiten! |
 |
| Een tamelijk drukke hond bij het priëel |
 |
| Geen poel der ellende, maar met de eendenkooi en forellen!!! |
 |
| Naast de eendenkooi! |
 |
| Dat priëelt maar steeds door!! |
 |
| Het glas heeft hij gevonden bij de bouw 3 lagen dik! |
 |
| Het echtbaar Dorst! |
 |
| kalligrafie van Anne |
 30 oktober 2012 Foto'van BELANGSTELLENDE TOESCHOUWER HENK GEERTSEMA (Noordhorn)  |
| DE HIJSKRANEN STAAN KLAAR OM DE BUIS OP TE TILLEN EN TE STEKEN EN DOOR TE SCHUIVEN |
 |
| Opgetild en dan het geboorde gat in, precisiewerk! |
 |
| Een klein stukje nog en dan is dit onderdeel voltooid. |
 |
| Het tillen wordt voorbereid |
12 november 2012
 |
| De tankwagen van BURGLER! |
 |
| Van behoorlijk dichtbij! Wel een haan maar hij maakt de foto's! |
 |
| Toch even kijken bij de achteras.! Je weet het nooit! |
 |
| Nu langs de Mokkenburgweg! |
 |
| Herfstverkleurd! |
 |
| Idem! |
 |
| Thuis! |
17 november 2012
.jpg) |
| NOORDHORN Deze week moest ik naar de bibliotheek om mijn bloed af te staan voor de controle van diabetes en voor de normale controle. Dat kostte me dus ongeveer 5 buisjes met bloed. Op donderdag moest ik naar de huisarts dokter Slagter. Men maakte een filmpje van mijn hart en zij besprak deze met ons. Mijn chosteral was laag , mijn hart had nog steeds de zogenaamde boezemfibritatie Verder was de zaak in orde. Ook de diabetes was niet verergerd. Met medicijnen nog steeds te bestrijden! Dat hadden we gehad. Vrijdag om 9.00 moesten we ons melden in het het academisch ziekenhuis in Groningen voor de controle van mijn operatie van de slagader indertijd. Het enige, wat ik moest doen was een ECHO te laten maken van mijn halsaders en ik was niet eens zwanger. Ik dacht tot nu , dat dit gebeurde met zwangere vrouwen gebeurde om de man gerust te stellen, dat hij niet alleen meisjes kreeg, maar integendeel een mix. Over de uitslag wordt later gebeld (volgende week dinsdag!) Verder hebben mijn vrouw en ik een kostganger uit Antwerpen, die zijn geluk wil beproeven in Nederland. Voor het volmaken van sollicitaties is het beter wat in de buurt te wonen. Bij ons is er ruimte te over. Dus moeder is met de kostganger naar Antwerpen getogen op zondag om de spulletjes te verhuizen naar Noordhorn. Deze week heeft hij zich administratief in orde gemaakt en dan kan hij op pad gaan voor werk. Van Bennie was aan het begin van de week niet veel te zien. Het enige was het maken van een kozijn, dat hij ook bevestigd heeft. Verder stelde dat hem in staat om de etage te bekleden met het hout van scheepsvloeren. Het begin is al te zien. Persoonlijk vind ik het al heel goed. Het dak en het gedeelte van de muur zien er keurig uit!! |
 |
| Aan deze kant is maar een raam! Het kozijn is klaar en het hout kan worden bevestigd. |
 |
| BENNIE en PHIL doen het met zijn tweeën. |
 |
| Er komt een zwarte doek nog tussen |
 |
| Als fotograaf vind ik het al koud. Dus het weer is in deze tijd niet ideaal!! |
 |
| Behalve het raam, wordt alles hout aan de buitenkant. |
 |
| Aan de rechterkant wordt het allemaal glas!! |
 |
| Het weiland van De Jong wordt door elkaar gewoeld. |
 |
| Midden in het weiland steekt deze mol de kop boven de grond!! |
 |
| Ik kijk nog een keer om!! |
 Verderop alweer een mol!! |
 |
Een kijkje tussen twee huizen! |
Onderwerp: Wegomlegging N355 informatiebrief
Geachte mevrouw, heer
De provincie Groningen is voornemens om de provinciale weg N355 om te leggen.
Provinciale Staten heeft daarvoor het inpassingsplan 'Wegomlegging' (Noordhorn- Zuidhorn)' vastgesteld.
Begin dit jaar hebben wij in een nieuwsbrief aangegeven, dat de start van de werkzaamheden afhankelijk was van de uitspraak van de Raad van State op ingestelde beroepen op het inpassingsplan.
De Raad van State heeft nu uitspraak gedaan.
Uiteindelijk zijn de ingestelde beroepen ongegrond verklaard, waardoor de wegomlegging van de N355 daadwerkelijk door kan gaan.
Voor het werk is inmiddels ook een opdrachtnemer geselecteerd en dit is GMB Civiel uit IJhorst.
Ook het ontwerp behoort tot de scope van de opdrachtnemer en daardoor is hij al in een zeer vroeg stadium betrokken bij de voorbereidingen.
De opdrachtnemer heeft op basis van het inpassingsplan en het beeldkwaliteitsplan een aanbiedingsontwerp gemaakt, en zal vervolgens een definitief ontwerp maken.
Het beeld kwaliteitsplan is opgesteld door Enno Zuidema Stedebouw in samenspraak met verenigingen uit uw omgeving.
Nadat de ontwerpwerkzaamheden klaar zijn kan de aannemer beginnen met de daadwerkelijke bouwwerkzaanhgeden.
Om het definitief ontwerp van bijvoorbeeld de hoge vaste brug of de inrichting in Noordhorn te kunnen maken is het noodzakelijk om binnenkort in Noordhorn kleine werkzaamheden en/of aanvullende onderzoeken uit te voeren.
Begin 2013 zult u nader geïnformeerd worden over het ontwerp en de geplande werkzaamheden.
Hoogachtend,
Nasmens Gedeputeerde Staten van Groningen.
R. J. Bosma
Hoofd van de afdeling Vaarwegen en Betonbouw
 |
| "HET IS HET BETON, DAT DE MUZIEK MAAKT" |
 |
| De troosteloze vlakte! |
 |
| Bij nader inzien......zijn dit geen mollen, maar........ kanonnen! |
 |
| Deze is gericht op Grijpskerk1 |
 |
| Deze op Niezijl! |
 |
| Deze dus ........wel op........ NOORDHORN! |
 |
| De Mokkenburgweg! |
 |
| BENNIE WERKT NU NOG AAN DE BUITENKANT MET HOUT VAN SCHEEPSVLOEREN! |
.jpg) |
| NOORDHORN |
 |
| Bijschrift toevoegen |
 |
| Bijschrift toevoegen |
 |
| Bijschrift toevoegen |
 |
| Bijschrift toevoegen |
 | ||||||||||
HANEN IN ZWEDEN
Jan Mark
Waar jou wiegje heeft gestaan,
't Is niet ver hier vandaan,
heeft het geluk jou omringd al die jaren.
Tussen bloesem en bomen
kon je zorgeloos dromen,
en geluk kon je daar al gaan sparen.
't Was bij een heel klein station
waar je leven begon
Je leerde daar met je vader daar nog fietsen.
Daar reed toen een trein,
je moet er dankbaar voor zijn.
Nu ben je groot, maar eens was je klein.
Bedankt lieve ouders, bedankt voor de trein.
Bedankt lieve ouders, ik vind dat zo fijn.
Ook dank voor de paal, die staat in de tuin,
al staat hij nu tijdelijk nog wel wat schuin.
Bedankt lieve ouders, ik zit op goed spoor
en zet ook dit jaar mijn beste been voor.
Bedankt lieve ouders, ook voor de boem- boem
die 'k hoor als 'k per trein door het land heen zoem.
Ik denk weer terug aan 't station,
dat staat in Zuidhorn,
waar mijn trein voor het eerst toen ging rijden.
Ik leerde daar fietsen en reed over rails
en daar in de verte daar zag ik iets geels.
Het was een wadloper.
Ik zweeg toen heel stil,
en wist toen al zeker: "Dit is wat ik wil!
Bedankt lieve ouders, ook voor 't LEGO- pakket.
Wat heb ik die treinen vaak in elkaar gezet.
Bedankt ook vrouw Wekke, ik ben blij verrast,
dat u mij ook nu weer op spoordingen vergast.
Ik heb op mijn kamer nu veel reeds van 't spoor
en ga daar nog zeker veel jaren mee door.
Bedankt lieve ouders, het begon bij boem- boem.
Van mij hoort u nu een tevreden gezoem.
SINT
Een HAKwagen bij de MOKKENBURG
De kanonnier is met zijn auto bezig om de kanonnen te inspectoeren
De kanonnier werk bij de AZIMUTH
Zie hem meten de afstanden van de kanonschoten
Deze is vervaarlijk gericht op NOORDHORN!
Twee mannen lopen bij de helling naar tot boven bij het spoor!
 MARTHIJS Waar jou wiegje heeft gestaan.
't Is niet ver hier vandaan,
heeft het geluk jou omringd al die jaren.
Tussen bloesem en bomen
kon je zorgeloos dromen,
en geluk kon je daar al gaan sparen.
In een leraarsgezin
lag jou begin.
Je moest die vent tot op school nog verdragen.
Reeds vroeg wist je, wat je wou.
Je gezicht werd dan blauw.
Je lag dan van kwaadheid te happen naar lucht.
Toen de dokter dat zei, slaakten je ouders een zucht.
Op het strand had je een wond aan je teen.
Op het zand zette je geen been.
Je verdroeg geen zout aan de wonde.
In de zee kwam je niet.
't Was zonde!
Al met een jaar of vier
zoop je bier.
In het zwembad zocht je een hoek.
Bracht uren met duiken zoek.
Als we je niet meenamen, was je verzopen.
Ook ben je eens met je broer in luier de weg opgelopen.
Met technisch lego bouwde je kastelen.
Met de ridders en andere poppetjes zat je je nooit te vervelen.
Je hoorde dan steeds een regelmatige "poef", er was dan een stevig gevecht.
Zo leidde hij menige veldslag, maar deed dat nooit in het echt.
Onverschrokken
zwaaide hij met wurgstokken.
Het Nina- wapentuig,
niets was hem te ruig.
Judo vond hij te lief als 't er op aan kwam.
Het maken van salto's op de mat maakte hem lam.
Tennissen gaat hem gemakkelijk af.
Van zijn tekeningen sta je paf.
Er werd niet van opgekeken,
hij werd ook nog facemaker.
Nu ook in Antweroen studeren
en maar zitten leren.
Sport schiet erbij in.
Sint niet naar de zin.
Van hot naar haar reizen.
Op vrijdag het weekend prijzen.
Sint geeft jou een boek voor 't noteren
van afspraken en tijden om te leren.
SINT NOORDHORN  
Hier wordt weer een gat gemaakt voor een kanon vlakbij MOKKENBURG
 
Het overzicht!
Het kanon bij De Jong!
Hier zijn we op het parkeerterrein van BURGLER, waar DE HAAN die reis heeft gemaakt naar het Botlekgebied
 
Komt hier ook een kanon?
We houden het in de gaten!
De verzekeraar geeft groen licht en het streefbedrag is binnen
De behandeking van RENCO in Amerika kan doorgaan.
Remco en familie maken zich nu klaar voor vertrek ergens begin december.
Tickets, visa, woonruimte in Philadelphia waar de behandeling plaats vindt en allerlei andere zaken zullen de komende dagen moeten worden geregeld.
De vader en moeder begeleiden Remco.
De overige kinderen worden op de boerderij bij 't Faan verzorgd door tante Rina Wieringa- Togtema, onze buurvrouw.
Zij gaan met de kerst ook naar Philadelphia om Remco te bezoeken en vader en moeder!
 22 november 2012
Sint is nog niet erg op dreef.
Dus gaat hij niet direct over de schreef.
Hij las in zijn vorige gedichten over jou
en vindt, dat jij verdient een watjekou.
Sinds je bent begonnen met het Groninger gebeuren,
slaat je moeder weer met de afwasborstel te leuren.
Jij denkt: "Wanneer koopt ze dan eens een afwasmachien,
dan is dat hele gezeur in een tel gezien".
Welnu, je weet, je moeder houdt van het gebeuren,
opdat jij kunt vertellen in geuren en kleuren.
Leuke roddel over heren en een man, die kan kussen
en binnenbranden op school, die jij gaat blussen.
Waarom je 's morgens soms garages staat te verbouwen
en je nog steeds in conflict met Jan Mark niet bent te houden.
Waarom je altijd op je vader zit te katten
en je je in La Danza staat te bezatten.
Hoe het met tekenen gaat met al die achten,
welke cijfers je voor andere vakken niet moet verwachten.
Waarom je vader nooit eens mag doen en laten, wat hij wil,
en jij onmiddellijk komt met een domme gil.
En dat eeuwige gezeur
over geurtjes en gemeur.
Daar gaat Lianne veur.
Van 't zomer zat je nog bij een boer in de grond te wroeten
en deed je ons vandaar de groeten.
Thuis mag een ander niets van jou
en je moeder staat met de afwas in de kou.
Daar hebben we het volgende op gevonden.
Wij zitten hier alleen met open monden.
Vind jij de afwasborstel vies
en had je commentaar niet zo kies,
dan is hier de oplossing van dit probleem.
Pak dit uit en ga heen.
Want in de keukenis het heerlijk.......afwassen.  
Aan de Mokkenburgkant?
Langs de spoorlijn lopen 3 mannen.
Wat doen zij daar?
Strukton heeft de bouw van de hoge brug en de aanvullen werkzaamheden niet gekregen en heeft toen de rechtbank ingeschakeld.
Zonder succes!
Holland spoor!
Het enige, dat ik hoor zijn wat "boer"geluiden!!
Zij naderen de tunnel
Weinig gebeurt hier nog!
Bij Burgler wordt er in de grond gewoeld!!
 
23 november 2012
.jpg)  Beste Jan Mark Alweer een jaar van turbulentie ging voorbij.
Altijd was er wat, zelden was je vrij.
Van HAK kreeg je de groeten
een afstudeerproject zal ook nog moeten.
En och heden
je wilt naar Zweden
Tentamens,
rijexamen
Af en toe met punten,
stunten.
Ook was er nog een seinpaal.
De tuin was nog te kaal.
Dat leek je lang niet gek.
Je riep dus alle hands aan dek.
Men sleepte, schilderde voor jou
en het plaatsen moest nog in de kou.
Een schilder kwam uit Hoorn gerezen.
Dat moest voor hem vakantie wezen.
Zo deed iedereen zijn deel.
Je moeder kijkt er nog van scheel.
Nu staat dat ding daar stil te staan.
en moet je nog met de installering bezig gaan.
Zo is er altijd iets, wat je bezig houdt.
Soms bleek het eten thuis al koud.
Bij al die drukte raakte je het spoor nooit bijster.
Misschien stopt in januari dat geheister.
Kunnen wij lekker van je seinpaal genieten.
Dat zal je in Zweden nog verdrieten.
Daar zullen ook wel treinen rijden
en let daar ook eens op de meiden.
Kunnen we weer vreemde talen spreken,
want dat Fries raak je ook uitgekeken.
Het kado dat Sint je geeft is niet leuk voor je portemonnee.,
maar je denkt toch niet, dat hij het voor niets deed.
SINT  Rekening voor de heer
J. M. de Haan
Geleverde arbeid ten behoeve van het plaatsen van een seinpaal door de heer J.Th. de Haan. 1. Het dichtgooien, respectievelijk egaliseren van een gat met een doorsnede van 1 meter.
Tijdsduur 2 uur.
Kosten 45 Euro
2. Het graven van een gat met een doorsnede van 1 meter.
Tijdsduur 2 uur.
Kosten 45 Euro
3. Schilderwerk geleverd ter verfraaiing van voornoemde seinpaal.
Tijdsduur 3 uur.
Kosten 60 Euro
4. Verhuur opslag- arbeidstuimte gedurende de maanden oktober, november, december 1995 à 15 Euro per maand.
Kosten 45 Euro
5. Verhuur plaatsingsruimte voor een seinpaal in de tuin van de heer J. Th, de Haan.
Kosten 30 Euro- per jaar.
Voor 1996- 2012: 16 x 30 Euro=
Kosten 480 Euro te voldoen voor 1 januari 2013 6. Overlast veroorzaakt aan het huishouden gevoerd door mevrouw H. de Haan- Dorst gedurende 3 maanden, benevens schade aan de tuin van het pand. Kosten 30 Euro  
De tekening van JENS
De zon maakt grillige foto's
Met de zon in de rug is het duidelijker!
Deze heren (Hakkers) komen door de tunnel en zijn op weg naar naar hun auto.
Volgens mij brengen ze deze kant weer in orde.
Bij Burgler wordt alles recht getrokken!
Je merkt er straks niets meer van!
Volgens Heleen hebben ze 2 kippen begraven, waaronder DE HAAN van BURGLER (van de Hollandse trip), terwijl ze eerst beweerde, dat ze met de kerst zullen verorberd worden.
Vrouwen zijn vreselijk grillig!!
 Dit gezichtje ligt thuis op de tafel. Waaraan doet hij denken? De neus moet worden veranderd, maar het oog. Bekend!! 25 november 2012 .jpg) Waar kwam jij nu toch vandaan? Waar de Belgenhuizen staan. Heb jij ook een eigen taal? Ja, die spreken wij allemaal. Doen jullie iets, dat wij niet durven? Ja, wij hebben grote slurven. Kunnen jullie ook goed tennissen? Ja, wij doen dat met de penissen. En ook wel goed volleyballen? Ja, wij hebben grote ballen. Kunnen jullie met de computer spelen? Ja, wij zaten ons nooit te vervelen! Kunnen Belgen ook goed vrijen? Ja, maar er zijn geen leuke meiden. Waarom vindt men Belgen dom? Omdat ik bij hen nu kom. Gaan jullie met een muts naar bed? Ja, die wordt niet afgezet. Gaan jullie net als wij ook slapen? Nee, wij moeten drie maal gapen. Wat is jullie grootse wens? Nou, ik wil geen dikke pens! Kennen jullie alle botten? Ja, u kunt mij niet bedotten. Hebben jullie ook tv? Nee we kijken in de plee. Kunnen jullie mensen genezen? Ja, maar ze moeten wel ziek wezen. Leren jullie aderlaten? Nee, die truc hebben wij verlaten. Doen jullie het dan met bloedzuigers? Nee, wij hebben wel iets ruigers. Kunnen jullie tangverlossen? Ja, maar op een bed met klossen. Wat is bij jullie een Sectio Ceasarea? Nou, die spoelen we door de plee, ja. Zagen jullie wel eens foetus? Nee, maar hier lopen wel wat peuters. Dragen jullie een stethoscoop? Nee, die past niet om ons hoofd. Kunnen jullie cureteren? Nee, dat moeten wij nog leren. Hebben jullie ook een blinde darm? Nee, dat vinden wij veel te warm. Hebben jullie een morning afterpil? Nee, omdat het dan bij ons niet wil. Doen jullie ook aan safe sex? Nee, wij vrijen nooit met de bek. Mogen jullie ook aborteren? Nee, dat moeten de hondjes leren. Hoe heet bij jullie euthanasie? Dat heet "iemand die ik niet" meer zie. Wat is bij jullie "dementheren" ? Zo heten hier de geneesheren. Hoe heet bij jullie Hippocratus? Dat heet abortus provocatis. Hebben jullie ook beroepsgeheim? Ja, alleen als we in Nederland zijn. Wat doen bij jullie de doktoren? Nou, die weten alles van de oren. Wat is bij jullie een oorkoliek? Die heb je om te worden opgepiept. Dragen jullie ook een pieper daar? Nee, voor ons maken ze frietjes klaar. Gebruiken jullie daar ook Remia? Nee, dat is slecht voor de stoma. Weten jullie wat een rectum is? Ja, dan heb ke een stijve penis. Kunnen jullie injecteren? Ja, dat heet hier specialiseren. Mogen wij u nog iets vragen? Nee, u zit mij alleen te plagen. Waarom is de Sint zo oud"? Omdat hij niet van artsen houdt.  Deze verhalen gaan ook naar Marthijs, Lianne. Greet, Tity, Herman en Janny en Thijs en Janny. Janny van Ommen strijkt over haar hart en wil, dat ik geen geld uit je zak (van Jan Mark) meer kan kloppen. Lees maar zelf: Hoi Jan Thijs, Jammer dat jij de Seinpaal niet even voor ons gefotografeerd hebt,want wij hebben geen idee hoe die paal er uit ziet. Maar dat jij zoooooooooon dikke rekening aan Jan Mark stuurt,dat is voor die jongen onoverkomelijk Het Sinter Klaas feest wordt daar dus niets in Zweden. Waarschijnlijk leven zij met hun kinderen in 2013 in diepe armoede! Dus meneer de Haan, U bent voornaam. Want dat is een Haan. Strijk dus over Uw hart en voorkom al deze smart. Dus scheldt deze schulden kwijt,dan staan zij niet meer bij U in het krijt. U kunt dan weer rond lopen als een trotse Haan. Dan bent en voelt U zich weer heel voornaam. Sint en Piet. N.B. Sint en Piet is van de hand van Janny (SPULKJE/ GAELE) van Ommen  25 november 2012  Beste Marthijs Zeg 'n AAAAAAAAA......... Ik heb pukkels op mijn armen, vreemde krampen in m'n darmen en 'n kriebel in m'nkeel. Zeg 'ns AAAAAAAA... Zeg 'ns AAAAAAAA.... Ik heb vlekken voor m'n ogen, tepelkloven van het zogen en ik plas de laatste tijd wel heel erg veel. Is er soms iets met mijn nieren, zijn het schild- of and're klieren, Dokter kijk eens naar mijn buik...... Heb ik soms iets aan m'n longen. Is die ader soms gesprongen, en ik ruik de laatste tijd niets als ik ruik. Zeg 'ns AAAAAAAAA..... Zeg 'ns AAAAAAAAAA... Heb ik suiker of is het k........ Waarom kwijl ik als ik zever, ik heb heel wat op m'n lever. Zijn mijn botten soms verkalkt, hebt u mijn beend'ren nu gespalkt, dokter, help mij uit de brand met wat Belgisch maandverband. Hebt u ook nog wat ballonnen, u weet wel die van 't zware zaad niet sprongen. Zeg 'ns Jaaaaaaa...... Zeg 'ns Jaaaaaaa....... Kent u wel alle delen? Kan het u nu wel wat schelen, dat ik mij soms schaam voor mijn lichaam? Kunt u mij het dementeren nu misschien eens af gaan leren, of weet u daarvan ook nog niet zo veel. Zeg maar Neeeeeeeee..... Zeg maar Neeeeeeee........ Ik ben nog maar pas aan het studerem, moet nog heel veel, heel veel leren. Wil als al die and're Belgen lekker in mijn kennis zwelgen. 'k heb dat aan mijn kop beloofd. Ook mijn darmen en mijn nieren als ze mij eens willen klieren. Hoe zij normaal functioneren, ja, ook dat wil ik leren. Ook 't bevruchten wil ik kunnen, hoe je een praktijk moest runnen. Kun je schieten bokken met normale eierstokken. 'k Wil ook het cureteren leren lekker zalf op billen smeren. Ik wil een tas met heel veel spullen die met stethoscopen vullen. Ik wil de pil voor mannen kennen, vrouwen met dieet verwennen. Ja, ik wil nog heel veel. Krijg ik griep, ik maak me beter, een blote vrouw maakt mij niet heter, want, dat vind ik heel gewoon. Zeg ik AAAAAAAAAAA...... Zeg ik BBBBBBBBBBB...... Op 24 november was het de hele dag mistig. We waren van plan naar Thijs en Janny te reizen, maar we hebben besloten dat uit te stellen, als het beter weer goed weer wordt! 
Aan de Mokkenburgkant
  Voetstaps!! 26 november 2012  Beste Lianne Waar jouw wiegje heeft gestaan, 't is niet ver hier vandaan, heeft het geluk jou omringd al die jaren. Tussen bloesem en bomen kon je zorgeloos dromen, en geluk kon je daar al gaan sparen. In het hanenhok leerde je slapen op een stok. Reeds in het begin sneeuwde het huis helemaal in. Jij lag te slapen en wij maar sneeuw rapen. Overal waar je was, ging je je eigen gang. Alleen voor onweer was je wel eens bang. Je zwom als een rat, deed veel aan gym, maar aan afwassen had je nooit zin. Je deed bij opa luier om de poep, leefde in een kleutergroep. Je was vaak van mannen een beetje bang. Je had dat niet in bedwang Op de basischool oh boy, was je verliefd op John Roy. Naar meester van der Veen ging je niet graag heen. Je vond hem een ei. Daar liet je het bij. Op de mavo zat je bij je pa en thuis weer bij je ma. ook zat daar een Vlijm. Dat vond je wel fijn. Toen Justina sloeg aan 't experimenteren, zei je: "Nee, ik moet nog leren". Nu nog naar de havo. Je vond het maar zozo. Van hot naar haar rennen en dat betekent dus plannen. Je reed naar Buitenpost op een brommer "Dit is stommer, dan het fietsen, want je zit op zo'n ding alleen te nietsen. Naar Zwolle reed je met de trein. Ook was de kunstschool wel fijn En nu de fratsen in de stad is dat nog wel wat? SINT  In het Nederlands en hetzelfde in Grunnens Dit behoort tot de mogelijkheden- Soll ken'nen Hieromtrent kunnen wij geen enkele zekerheid bieden- Wait 'k nait. Zou u dat eens willen herhalen?- hè Zulks ben ik geenszins van plan- Da duk nait. Ligt dat in de lijn der verwachtingen?- Sol't Hiermee denk ik geen problemen te ondervinden- Gain punt. Dit wordt door mij als zeer spijtig ervaren- Da's sund. Het weer voldoet niet aan de verwachtingen van deze tijd- 't Is kloot'n weer. Mag ik vragen, waarvoor u hier komt?- Wa most? Hetgeen u mij vertelt, verbaast mij ten zeerste- Krieg nou wat. Deze informatie is geheel nieuw voor mij- Da's naaj. Ligt dat binnen het kader van uw bevoegdheden?- Mags't dat wel? Wilt u zi vriendelijk zijn mij te zeggen wat u van mij wilt? -Wa wilst? Ik heb hierover een enigszins afwijkende mening- Da kin nait. Wat u mij p[dracht, ben ik niet van plan uit te voeren- Krieg 'n bochel. Het leven een Groninger gaat niet over rozen- 't Kon minder
28 november 2012
SINT NICOLAAS OVER KLAS 1
SINT vroeg in de eerste klas wie
toch wel het beste BEENtje was.
Welnu, dat is toch simpel man.
Er is maar één zo’n BEEN en dat is JAN.
Soms, als je luistert naar zijn gesnak,
denk je, nou die is toch lang niet mak.
Maar bij JAN is het geluid wel goed
Toch weet hij nog niet hoe alles moet.
Hij krijgt nu les van ALEX KATERBERG
En wat JAN daar leert, vindt hij niet erg.
DIANA BOUWMAN is een lieve schat.
Nu zal je zeggen: “Hoe weet SINT dat!”
Nou ja: Hij heeft ook ogen in zijn hoofd.
Heeft zich dit jaar voor DIANA uitgesloofd.
Hier op de MAVO wordt zij nu een dame.
En dan wel één, voor wie zij zich niet hoeft te schamen.
Straks als zij plotseling heel erg hard gaat groeien,
Zie je de jongens om haar gunsten loeien.
MARTINE DE BREE
Is altijd tevree
Zij heeft een gulle lach.
Iets wat de SINT graag mag.
Jij zult het hier op school wel rooien.
En dan Wilfred Bijma dat is ook een mooie
Zo op het oog is hij een zeer beschaafde knaap
Maar SINT weet: Hij zegt het ook wel raak.
Wilfred is het laatste BIJMAatje.
Wat dat betekent? Nou, dat raad je.
Twee dames en een broer gingen hem voor.
Ja, met zo’n Bijma weten ze hier wel raad hoor!
Astrid Criens, ook al zo’n twirlfiguur.
Heel enkel kijkt ze wel eens zuur.
Nou ja, dat donk’re heeft ze van pa.
En ’t vlotte praten van haar ma.
Astrid is, zoals dat heet een bijdehante.
Zij wordt op deze school vast wel een leuke tante.
JOHANNA, daar kan ik boeken vol van schrijven.
En jullie kunnen dan wel eeuwig zitten blijven.
Want JOHANNA is het schoonste zwaantje uit de klas,
Dat vroeger, heel vroeger eerst een lelijk eendje was.
Ze kijkt je vaak heel boos en ondeugend aan.
En je denkt dan: Wat heb ik nou weer verkeerd gedaan?
Johanna komt soms heel leuk uit de hoek.
Zodat ik ijlings naar een schone zakdoek zoek.
JAN MARK DE HAAN
Daar is niet veel aan.
Altijd zit die jongen op een trein,
Een mistsignaal: Dat zal JAN MARK wel zijn.
Hij maakt van NIELS op school een hele vent,
Zit vaak achter een computer op zijn kont.
Kan uren over treinen, salamanders zeuren.
Dat doet hij ook over het sluiten van de deuren.
“Deur dicht”, roept hij dan door de kamer heen.
Omdat er iemand koud is? Welneen.
MARTHIJS tekent alles los en vast,
Hij zet een ridder op papier nog op de tast,
Zaterdags voetbalt hij zich een ongeluk.
Schopt daarbij soms al zijn tenen stuk.
Maar tot zijn groot verdriet
Tot scoren komt hij niet.
Maar eens zal hij een droomgoal maken
En wij, wij zullen in vervoering raken.
MARTIN HAMMENGA, een echte boef, zit vol met streken.
Met ogen die heel vroeg al wat guitig vol met streken,
Met ogen die heel vroeg al wat guitig in de wereld keken.
Hij weet met 12 jaar, hoe hij een rotje moet ontbranden,
Maar blijft onnozel staan met dat ding nog in zijn handen.
Toch wordt hij niet de klos.
JAN ALEX zegt: “Zeg laat dat ding maar los”,
Nu MARTIN weet hoe zo’n rotje uiteen kan spatten
Let hij voortaan wat beter op zijn jatten.
NIELS KARSDORP is wel een verhaal apart.
Hij waaide over uit de States
Was hier op school nog nooit geweest.
Hij zeulde achter zich zijn tas
En deed alsof hij hier al jaren was.
Zijn grappen, grollen zijn reeds overal bekend.
Alleen dat tempo. Hij is zo langzaam als een cent.
Praten daarentegen gaat heel rap
En dat is iets wat ik nou weer niet snap.
JAN ALEX KATERBERG deed het veel beter toen
En vroeg zijn pa of hij zelf iets voor mocht doen
Heel stiekem ging toen pa KATERBERG wat extra trainen,
En kwam in huis met blauw, paarse schenen.
SANDER KLAVERINGA is een kerel als een boom,
Voor een KLAVERINGA is dat heel gewoon.
Zijn broer en zus dat waren reuzen
En deze Sander hoort ook niet bij de kneuzen.
Hij weet van alles wat
En knutselt heel wat af
Wordt daarvan dus nooit zat.
SINT staat daarvan wel paf.
Een duvel in een doosje
Het prinsje van doornroosje.
Dat is EDWIN LUIDELMEIJER
Staat op zijn handen, maakt salto’s bij de vleet.
Bij gym doet hij niet onder voor ’t andere wonder: GREET
Verliest met voetballen met een nulletje of tien
Ondanks zijn grootte is hij niet over ’t hoofd te zien
Hij eet per dag één reuzenappel op
En krijgt hier op de MAVO steeds dikker zijn kop.
RICHARD VAN DER NAALD is een rustig, evenwichtig man.
Die net als Niels soms lekker even wegdromen kan.
Maar is als hij een echte VAN DER NAALD het vuur ontstoken
En zijn zijn spieren meer gestaald, dan komt er heel wat opgedoken.
En Richard kalm en zeer bedaard
Wordt in de ogen van de dames heel wat waard.
Daar heb je ook nog INEKE VAN DER PLOEG
Zij houdt op school niet zo van dat gezwoeg.
Maf graag de uiterlijke mens verrijken
Soms kan zij op VANESSA lijken.
Zij weet precies wat hoort en zij niet wil,
Maar geef je haar een opbeurend woord, dan is ze stil.
Soms lijkt zij bazig, dan wat moederlijk weer
Eens wordt zij onder de dames toch een echte heer.
In een echte SMID zit altijd pit
MARJA is de laatste in de rij
En goede SMID kan er altijd bij
Hard werken en geen holle woorden
Nooit was ’t een Smid die hier de rust verstoorde.
En dan dus GREET bij gym een wentelwiek
Kan alles wat zij wil, nooit krom en briek
Zij is zo lenig als een aap en streng is zij daarbij
En lijkt zij soms wat zuur, haar hart is blij
Een harde werker met een harde kop
Zo’n GREETJE STENEKES die zit er bovenop.
Bij HENRIËT
Worden de puntjes op de E gezet
Zij kan goed praten, heeft daarvoor altijd wat
Zelden is zij kort van stof en JOHANNA weet dat
Samen smoezen zij vaak in de klas
Amper gezeten, geeft HENRIËT al gas
En altijd over paarden en paardrijden
En denk je dan, wat hebben toch die meiden
Zijn ze weer van het paard gegleden van de rug
En moesten lopend zonder paard naar huis terug.
Ook EDWIN VAN WAARDEN
Is een redelijk bedaarde
Hij wil nog wel eens wat uitprakkezeren
Maar denkt dan gauw: Ik zit hier om te leren.
En gaat weer over tot de orde van de dag,
Omdat hij nu eenmaal heel graag leren mag
JAN PETER ZUIDEMA
Een echte knutselaar
Kan zich uitstekend zelf vermaken
En dan verrast een vreugdekreetje slaken.
Wordt later uitvinder van beroep of zo
Of rondtrekkend reiziger voor een computerbureau
MIEKE BIJMA was al eens op “HUGEMARKE”verdwaald.
Was eerst maar eens naar OLDEHOVE afgedaald
Uiteindelijk kwam ze op haar pootjes in NOORDHORN terecht.
En als een echte BIJMA: Zij doet het hier niet slecht.
Komt fietsen van een boerderij door weer en wind
SINT vindt haar wel een lekker rustig kind.
Zo nu hebben we ze allemaal gehad.
De één een lekker dier, de ander weer een schat
En nu moet dat allemaal nog samenleven in één groep.
Daarvoor doet SINT op jullie allemaal dus een beroep
MAAK ER WAT VAN! De één kan dit, de ander dat
Maar als er één niet wil, dan wordt het dus nooit wat.
Maak van je klas een stel vrienden en vriendinnen
Want zonder dat kun je in het leven niets beginnen.
  Wat ze niet meer nodig hebben wordt klaar gelegd langs de Mokkenburgweg   
In het kanaal worden heel veel zaken vervoerd!
      28 november 2012
Vlam
Schuimende morgen
En mijn vuren lach
drinkt uit ontzaggelijke schalen
van lucht en aarde
den opalen dag.
 Hendrik Marsman  ADUARD Het gaat steeds beter met de zoektocht van boer Anne Nieuwenhuis naar een vrouw. Begin september werd hij 50 en bij wijze van grap zette zijn nichtje een groot bord in de tuin. Op het bord werd niet alleen vwerteld over zijn verjaardag, maar ook over het feit, dat Anne nog steeds geen vrouw heeft. een paar dagen later verscheen de oproep ook in deze krant. Wel 150 berichten kwamen bij de boer binnen. Het grootste deel van de aanmeldingen waren niet serieus. "Mensen vonden het wel grappig om een berichtje te sturen. Veel berichten kwamen van vrienden:. Toch zaten er ook een aantal serieuze reacties bij. Anne besloot met de dames te gaan mailen. In totaal waren het er toen nog zeven. Inmiddels zijn drie dames afgehaakt. Met vier wordt nog gemaild, waarvan drie perspnen erg serieus zijn. "Ik ben er zeker niet ontvreden mee"vertelt de boer. "Ik had nooit verwacht, dat mensen serieus hier op in zouden gaan, dat gebeurt wel." Waar ze vandaan komen wil hij niet precies zeggen maar wel, dat het uit de gemeenten Zuidhorn en Grootegast is. Ook uit andere delen van het noorden kwamen berichten binnen. Veel mensen namen de moeite om even een bericht te sturen. "Ik heb ook nog contact met een dame uit Zuid- Drenthe, maar dat is meer voor de lol". Zijn familie nlijft het vanaf een afstandje volgen. "Ze willen het graag orecies weten, maar ik vertel natuurlijk niet alles. Dat is voor die vrouwen ook niet leuk. .jpg) Ïk mail zo'n één of twee keer in de week met ze. We praten dan met elkaars. Nee, tot een ontmoeting heeft het nog niet geleid. maar dat zou misschien binnenkort wel eens kunnen komen. We hebben nu nog contact via de mail. Het moet allemaal wel een beetje spannend blijven" Wat wel veranderd ia, is dat Anne niet meer samenwoont met zijn moeder. Deze werd een tijdje geleden ziek en na een ziekenheisbezoek woont ze nu in het Zonnehuis voor haar revalidatie, "Lichamelijk is ze wat zwak, maar ze krijgt alles goed mee. Ze vindt het heel leuk voor mij en heeft er echt belangstelling voor. Voor haar is het natuurlijk ook een geruststelling als het allemaal nog goed komt. Zo zijn moeders". Wanneer Anne in het huwelijksbootje staop is nog niet bekend. Wel wil hij binnenkort gaan afspreken met de dames. "Ik had het gewoon nooit verwacht, dat het zo zou lopen. Toch denk ik dat er wel eentje bij zit. Het is allemaal heel serieus". UIT .jpg)  Hoi Jampy. Leuk die Groningse zinnen, ik zal deze doorsturen naar onze kleindochter Suzanne of Suus. Zij studeert in Grunningen en kan wat Grunnings vast wel gebruiken. Ook voor haar jongste broer Tom is het vast wel nuttig, omdat hij sinds kort ook in Grunningen studeert. Leuk al die gedichten over jullie kinderen. Ik moet deze week ook nog aan de slag, om gedichtjes te maken voor onze kleinkinderen. En een groooooot gedicht voor het slachtoffer, dat ik heb gekozen en dat lot viel in mijn handen. Dus dat wordt veel nadenken en verzinnen om een leuk gedicht voor die persoon te maken. Vieren jullie ook nog Sinterklaas,of geloven jullie er niet meer in. ? Wij hier wel hoor! Groetjes Gaele  
Het uitbaggeren van de sloot voor het huis
  
HET BAGGEREN BIJ DE SPOORBRUG IN HET KANAAL!
ZIJN HET WEL KANONNEN........of kabels
   
De zijkant van de etage!
De werkplaats van Kok in het natuurkundelokaal
 29 november 2012
Reminiscenties
Het is februari 2004.
De pers loopt sinds het optreden van Pim Fortuin met een eigen politieke partij van de ene hype naar de andere en als er niets is, wordt er een gecreëerd.
Er is sprake van enorm papegaaiengedrag.
Zo staan na de geboorte van het eerste kind van Prins Willem Alexander voor de paleispoorten cameraploegen die bijna om het uur via een reporter vermelden dat er niets gebeurt, behalve dat af en toe mensen of zakenlieden bloemen brengen of cadeautjes ter ere van de boreling .
Het enige nieuws dat gemeld wordt, is dat er geen nieuws is.
Een ander voorbeeld is dat iemand van het CDA in het kader van een functie iets roept over het zelf financieren van een rollator in plaats van het vergoeden door de overheid om de kosten van de zorg te verminderen.
Prompt wordt het onderwerp uitgebreid behandeld in Barend en Witteman, in Nova, in netwerk en noem alle actualiteitenprogramma’s maar op.
Hetzelfde gebeurt rond het neerschieten van een manager aan een school voor het vmbo.
In eerste instantie gaat het in de pers om een middelbare school, later sijpelt binnen dat het gaat om een vmbo- school en nog weer later blijkt het een “zwarte” school te zijn. Al spoedig komen er signalen door interviews en gesprekken dat directies en personeelsleden proberen problemen op school rond geweld te verdoezelen.
Wat er gebeurd is, blijkt “het topje van de ijsberg” te zijn.
Uiteraard zijn er bedenkingen over de onderwijskundige kwaliteit van het vmbo- ontwerp, maar in het onderwijs is men er al meer dan 4 jaar mee bezig nog afgezien van het voorbereidende werk.
Nu blijken volgens “deskundigen” geweld en vmbo-situatie elkaar wederzijds verkeerd te beïnvloeden.
Een grote groep van de VMBO- ers is niet gebaat bij theorielessen, maar moet de praktijk in.
Voorzover ze gedoemd zijn als basisberoepsleerling of kaderberoepsleerling een diploma te halen via een landelijk examen, wordt er meegaand gecijferd als het gaat om het schoolexamen.
De stilzwijgende afspraak tussen leerkrachten en leerlingen zou zijn:
In ruil voor aangename cijfers voor het schoolexamen bieden de leerlingen de leerkrachten een relatief rustige les aan.
Er is allang voorspeld dat een grote groep zal vallen in het zwarte gat tussen een opleiding met basisschool en verder niets of een moeizaam verworven diploma basisberoeps of hoger.
Een belangrijk punt van kritiek is ook dat basisleerlingen die goed zijn in wiskunde geen landelijk examen kunnen doen op een hoger (lees) kaderberoepsniveau of dat van de theoretische leerweg.
Vroeger kon er naar hartelust geschoven worden van A naar D niveau.
Nu moet elke leerling blijven op het niveau waarvoor hij gemiddeld kansrijk wordt geacht om te slagen.
Eigenlijk komt de hele discussie erop neer dat de basisvorming waarbij alle niveaus enkele praktische en veel theorielessen door elkaar kreeg op sterven na dood is.
Er gaan stemmen op de oude ambachtsschool in ere te herstellen en zeker de moeilijk lerenden zo snel mogelijk na de basisschool een beroepsopleiding te laten volgen en na een korte tijd de werkvloer op te sturen.
Met stomheid geslagen verneem ik hoe een “deskundige” zijn stem tegen het VMBO verheft.
Er wordt gekopt in de krant uit zijn mond:
‘Het VMBO is een fiasco!
Het neerschieten van een docent zou inderdaad het topje van de ijsberg zijn!
Leerlingen die slecht meekomen op theoretisch niveau moeten sneller aan het werk!’
Het blijken uitspraken te zijn, die niet nieuw zijn, maar blijkbaar relevant voor de pers, want, zie, ze komen uit de mond van een onderwijskundige.
Professor John Peters, onderwijskundige in Groningen. Behalve de krant halen zijn uitspraken ook de diverse journaals. Hoe suf ik mij ook pieker, ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat deze publiciteit niet draait om wat er wordt gezegd, want het is al gezegd, maar wie het zegt.
Eigenlijk schiet die erkenning mij in het verkeerde keelgat.
Want wie had bij het opstarten van het VMBO vanaf de start de wijsheid moeten bezitten om te voorzien het gebrek, dat het VMBO nog maar nauwelijks heeft kunnen bewijzen, aan legitimiteit. De heer Peters blijkt een deskundige, die aan de bron verstek laat gaan, maar nu als de kippen erbij is om in een klap het werk van alle vmbo – leraren die lesgeven op het niveau basis of kader beroeps als zin- en nutteloos te kwalificeren.
Plotseling schiet door mij heen, dat ik John Peters ken van mijn studententijd in Groningen.
Het is de tijd van de democratisering en vooral de sociale faculteit, waaraan ik pedagogiek studeer, ligt op zijn gat. Er valt voor studenten van alles te beleven, maar met echte kennisverwerving binnen het vak heeft het allemaal weinig te maken. De meeste colleges kunnen gemakkelijk onderbroken worden voor een gesprek over de inhoud van studieprogramma’s en toekomst van de meer gevorderde studenten.
Er staan uitbreidingen voor de deur van de studentenaantallen er komen posities vrij op de universiteit als wetenschappelijk medewerker en iedereen ruikt zijn kans.
Zelf word ik benaderd door mevrouw Rijpma- Boersma om samen met mijn vriend en medestudent Bert Fledderman een college op te zetten voor eerstejaarsstudenten, waarin artikelen uit pedagogische tijdschriften worden behandeld. Onze contactpersoon als het gaat om die tijdschriften is voor de afdeling onderwijskunde John Peters.  Hij is student- assistent voor Van Gelder en heeft de naam dat hij dag en nacht uittreksels maakt voor zijn baas die daar op gepaste wijze gebruik van maakt. Voor ons studenten is het maken van uittreksels routine en we kunnen ons bijna niet voorstellen dat het leuk werk is , maar het verdient en dat is ook wat waard.
Bij de bespreking over de tijdschriften van de verschillende afdelingen : onderwijskunde, sociale pedagogiek, orthopedagogiek en algemene (historisch- wijsgerige) pedagogiek, blijkt ons dat de afdeling onderwijskunde een stevige vinger in de pap wil, als het gaat om de keuze van artikelen en de aanlevering van tijdschriften. De bespreking krijgt een conflictueus karakter.
We voelen het als afnemen van verantwoordelijkheid en maken dat duidelijk aan John Peters. Zijn reactie toont aan dat hij gestuurd wordt en niet de vrijheid heeft of neemt een eigen positie in te nemen. In deze tijd van democratisering is het niet hebben van een eigen visie, maar het vertolken van die van een hogergeplaatste bijna een doodzonde althans onder de studenten: Wij zijn kritische studenten en maken op basis van ons eigen denken keuzes.
John Peters komt er achter, dat hij een loyaliteitsconflict heeft.
Hij moet kiezen voor zijn baas of zijn medestudenten. Hoe hij het opgelost heeft, we weten het niet. Misschien mag hij van zijn baas water in de wijn doen. In ieder geval bied hij zijn excuus aan, spreekt van een verkeerde inschatting. Wij beschouwen het zelf als een niet oninteressante storm in een glas water en voelen ons vooroordeel jegens John Peters bevestigd. Hij haalt bruine armen en ons respect voor hem is gedaald. Daar heb je weer iemand die het niet op eigen kracht kan halen. Als kritische studenten beschouwen wij het als onze plicht wel carrière te maken, maar zonder bruine armen en het liefst op een andere plek dan waar je hebt gestudeerd om elke schijn van nepotisme weg te nemen.
Op een middag volg ik een werkcollege onderwijskunde, waaraan alle betrokken doctoraalstudenten aan deelnemen.
Behalve Van Gelder is ook Brandenburg aanwezig. Hij heeft een wiskundige achtergrond en geeft de statistiek colleges. Hij is ook gecommitteerde bij het examen pedagogiek aan de kweekschool. Mijn docent die me ondervraagt erkent mijn capaciteiten en geeft me de ruimte mijn eigen verhaal te doen. Aan het eind van de zitting stelt Brandenburg nog een aantal vragen, maar dat brengt me niet uit het ritme. Ik ben niet meer te stuiten. Ik heb een truc ontwikkeld tegen opkomende faalangst. Begin overdonderend en probeer het initiatief te houden. Ondanks een misschien wat emotioneel begin legt dat geen windeieren. Men bezwijkt voor mijn enthousiasme. Zo ook Brandenburg. Hij geeft in zijn verbouwereerdheid een 10, een cijfer waar ook mijn docent van schrikt. Later als ik moet kiezen tussen psychologie of pedagogiek, gaf die tien de doorslag. Brandenburg zelf herinnert mij, als ik hem ontmoet bij colleges of bijeenkomsten nog wel eens aan die tien en verontschuldigt zich bijna. Hij deed het ook voor de eerste keer en vond het becijferen maar moeilijk in te schatten. Wij generen ons allebei voor het cijfer, maar we gunnen het mij wel.
Het college komt maar niet op gang.
De vijfde- en zesdejaars studenten brengen het gesprek met van Gelder op het onderwerp hoe de toekomst van de afdeling onderwijskunde eruit ziet. Het lijkt een informatief gesprek, dat spontaan ontstaat voordat het college zal beginnen, maar al gauw blijkt dat ze vissen naar een baantje als wetenschappelijk medewerker nu de staf toch uitgebreid zal worden. Het gretigst blijken Nijs te zijn en Peters. Van Nijs is me jaren later al bekend geworden dat hij hoogleraar onderwijskunde wordt in Utrecht.
Het spel dat ontstaat is dat van de visser die wat speelt met happende vissen die steeds worden ontweken.
Naarmate de visser weigert te laten toehappen worden de vissen steeds brutaler. Tenslotte vragen ze in feite om concrete toezeggingen. Hier wordt het voor de niet direct betrokkenen die onderwijskunde niet als hoofdvak volgen een beetje gênant. We krijgen wegloopneigingen. Brandenburg constateert ook een zekere wrevel bij dit publiek, dat in feite gekomen is voor informatie over onderwijskunde en niet een sollicitatiegesprek voor assistenten die moeizaam gesloof beloond willen zien met een functie na de studie.
Brandenburg maakt tenslotte een eind aan het gesprek met de opmerking:
”Hebben we hier nu een college of gaan we naar de kroeg?”
Nog een keer in die periode zie ik de groep onderwijskunde geschaard om van Gelder. Het is in het zwembad de Papiermolen in Groningen. Van Gelder is op het terras in zwembroek verhuld in een badjas en zijn adepten cirkelen om hem heen. Worden er zaken gedaan of wordt de hechtheid van de groep gedemonstreerd? Er schiet door me heen: If you cannot join them, how can you beat them?
Jaren later ontdek ik dus bij toeval dat behalve Nijs Lagerweij
 Ik heb me er nooit in verdiept ben er niet eens nieuwsgierig naar, maar zie deze ontdekkingen als bewijs dat de democratisering van die tijd niet heeft kunnen voorkomen dat benoemingen aan de universiteit plaats vinden volgens het aloude principe: Werk voor mij als een slaaf, dan wordt je zelf de baas en misschien vorm ik dan school! Heb ik dat soort geknechtheid willen ontlopen?
Op mijn eigen afdeling staat Nieuwenhuis op het punt afscheid te nemen en zijn directe ondergeschikte Dr. Rijpma- Boersma, met wie wij als doctoraal studenten veel te maken hebben, kan geen vuist maken binnen de faculteit.
 In de tijd van de democratisering herinner ik me een vergadering van de subfaculteit Pedagogiek voor studenten en docenten die gaat over de invloed van studenten op het studie- en onderzoeksprogramma. In een ruzieachtig sfeertje lopen de emoties zo hoog op dat Van Gelder in zijn boosheid mevrouw Rijpma verwijt, dat ze nauwelijks of niets gepubliceerd heeft na haar promotie. Hij stelt daarmee in feite haar positie ter discussie. Bij de algemene pedagogiek is het nooit meer iets geworden. Rijpma wordt geen hoogleraar. Men kiest voor twee interim pausen Van Kemenade, van de ene baan naar de ander zwalkend in die periode en Noordam. Zij zijn zo kort hoogleraar, dat we ze als zakkenvullers beschouwen en ons afvragen of de sub faculteit met hun benoemingen gediend is. Dan kwam de mededeling van mevrouw Rijpma die haar positie heeft behouden, dat er versterking komt bij algemene pedagogiek in de persoon van een oud- student van sub faculteit.  Hij wordt de John Peters van onze afdeling, werkt dag en nacht voor Noordam en haalt op dezelfde wijze zijn strepen. Vooral tegenover oudere studenten zoals Bert Fledderman en ik is hij op zijn hoede, alsof hij denkt: “Ik kan jullie nodig hebben” Zo weten we te bedingen dat we het laatste tentamen algemene wijsgerige pedagogiek bij hem mogen afleggen op basis van een paper. Hij gaat hiermee akkoord en beoordeelt het gesprek over de papers met een 9 en hij vindt dat de paper van Fledderman, uitgewerkt tot scriptie ook wel een 9 kan opleveren en die van mij een 7. Bert en ik lopen later gefrustreerd door de Herestraat. We zijn weer eens teleurgesteld in het niveau van het gesprek, zeker als je het vergelijkt met de geïnvesteerde moeite. Jan Derk Imelman wordt de opvolger van Noordam.
Omdat het afstuderen op algemene historische pedagogiek mij wat te link wordt met het oog op de toekomst en omdat je op het instituut nooit een kind ziet ???? en het bestuderen van de praktijk van de gezinsopvoeding nog steeds niet het object is, besloot ik me ook praktisch te laten scholen door orthopedagogiek te kiezen.
Nog steeds heb ik op mijn netvlies de afgestudeerde pedagoge die huilend kwam vertellen op het pedagogische instituut dat ze wel hoog opgeleid is, maar niets kan.
Door het lezen van het werk van de Zwitserse bioloog- psycholoog Piaget ben ik onder de indruk geraakt van de formele kennis die daar in Geneve wordt opgedaan door nauwgezet praktisch onderzoek op het gebied van de
ontwikkeling van de intelligentie.
Met toestemming van de sub faculteit ga ik voor een combinatie algemene wijsgerige pedagogiek en orthopedagogiek.
De benoeming van Bladergroen in die tijd als hoogleraar orthopedagogiek is exceptioneel.
W. J. Bladergroen
Ze heeft geen proefschrift geschreven en verontschuldigt zich daar tijdens colleges net iets te vaak voor in de trant van het te druk hebben met onderzoek en niet de tijd kunnen vinden het in een proefschrift uit werken.
Als lector in de kinderpsychologie zien we haar benoeming ook wel als wegpromoveren als lector kinderpsychologie, maar dat is gebaseerd op geruchten. Als er iemand school zou moeten willen maken met haar ideeën van de invloed van de ontwikkeling van de motoriek op de ontwikkeling van de intelligentie, dan is zij het wel. Haar moederlijke gevoelens blijken slechte raadgevers te zijn. Zij heeft de neiging iedereen in haar omgeving met een zielig verhaal te adopteren en het leven te vergemakkelijken. Zo woont zij met haar assistente Notenbomer enige tijd samen. Het verhaal gaat dat ze vaak ruzie hebben, waarbij de gedragingen van beide dames bizarre vormen aannemen, zoals het onverwacht dichtklappen van de pianoklep als Notenbomer aan het spelen is.
Er is ook een pleegzoon in het spel, Roel de Groot, of iemand die daar voor doorgaat.
Bladergroen helpt hem aan een baantje als vertegenwoordiger bij Wolters Noordhoff. Hij duikt zelfs op als pedagogiekstudent te en wordt door die studie heengeloodst door haar. Later komen we hem tegen als deskundige op het gebied van het kinderspel en is hij werkzaam aan de afdeling orthopedagogiek.
Wat mij nog het meest bevreemdt, is dat het mij totaal niet bevreemdt, dat ik na jaren van werken in het onderwijs nooit iets constructiefs heb vernomen van deze mensen, terwijl de ontwikkelingen in het onderwijs die een merkwaardige cirkelgang beschrijven aangeven dat er een schreeuwende behoefte bestaat aan creatieve wetenschapsmensen op pedagogisch gebied.
Van Gelder is een voorstander van de middenschool. Er blijft niets van over. Ook niet van de heterogene brugklassen in de basisvorming. Zelfs de basisvormingstoetsen werden op grote schaal gesaboteerd door de docenten van het middelbaar onderwijs en hebben handen vol geld gekost. Het studiehuis blijkt zeker gedeeltelijk een misgreep en moet worden bijgesteld. En nu is daar JOHN PETERS, hoogleraar onderwijskunde in Groningen die de doodsteek toebrengt aan het VMBO. Hij die aan de wieg moet staan van iets wat toekomst heeft, blijkt een grafredenaar te zijn. Pedagogiek en onderwijskunde
Uit de gecombineerde leerstoel van Brugmans ontstond een afzonderlijke leerstoel Algemene, Historische en Wijsgerige Pedagogiek voor dr. N. Nieuwenhuis in 1954.
Later uitgebreid naar Sociale Pedagogiek en Andragogiek.
Hij streefde naar een empirische pedagogiek.
Na zijn emeritaat in 1970 komt in 1972 Dr. N.F. Noordam als zijn opvolger met de leerstoel Algemene Grondslagen der Pedagogiek in het bijzonder Algemene, Historische en Wijsgerige Pedagogiek.
Noordam publiceerde over de geschiedenis van zijn vak.
Een jaar na zijn emeritaat in 1979 volgde Dr. J.D. Imelman hem op met een leeropdracht Algemene en Vergelijkende Opvoedkunde met betrekking tot het onderwijs.
Naast Nieuwenhuis werd dra. Bladergroen hoogleraar Pedagogiek.
Bladergroen zette zich in voor de verbinding van theorie en praktijk.
In 1966 volgde haar benoeming als hoogleraar in de opvoedkunde van het afwijkende kind, Orthopedagogiek. Onder haar leiding groeide de afdeling Kinderpsychologie van het Instituut Heymans naar het Instituut voor Orthopedagogiek.
Na haar emeritaat in 1978 ontstonden twee nieuwe leeropdrachten.
‘De opvoeding van het in zijn ontwikkeling belemmerde kind’ vervuld door Dr. J. Rispens van 1978 tot 1981, voortgezet in 1985 door Dr. H. Nakken.
‘De opvoeding van de verwaarloosde en/of criminele kind’ door Dr. J.E. Rink sinds
Een bijzondere leerstoel voor Kinderstudies was in 1988 voor Dr. D.A. van der Wissel.
In 1964 legt Dr. L. van Gelder als hoogleraar onderwijskunde een basis voor een aparte academische discipline.
Onderwijskunde groeide enorm.
Van Gelder benadrukte, dat onderwijskunde interdisciplinair was, waarin psychologen, pedagogen en sociologen samen werkten.
Dr. W.J. Brandenburg nam de algemene onderwijskundige colleges voor de eerste graads opleiding tot leraar over evenals onderwijstechnologie en didaxologie.
Onderwijskunde bleef groeien en in 1975 komt er een lectoraat voor dr. H.P.M. Creemers.
In 1985 werd het Research Instituut voor het Onderwijs in het Noorden (RION), opgericht door Th.R.J. IJzerman, J.Th. Snijders en Van Gelder, toegevoegd aan deze subfaculteit.
Twee jaar eerder werd Onderwijskunde een zelfstandige bovenbouwstudierichting.
Na het emeritaat van Van Gelder in 1981 kreeg Creemers een nieuw geformuleerde leeropdracht.
In 1980 had dr. A.J. Treffers taken van Brandenburg overgenomen als hoogleraar Toegepaste Onderwijskunde.
De empirische onderwijskunde ontwikkelde zich in Groningen.
(Bron: Henssen, E.W.A. (1989) Rijksuniversiteit Groningen 1964-1989.Wolters-Noordhof/Egbert Forsten. P. 335-349)
N.B. Momenteel speelt de zaak rond de sociaal psycholoog, die de hele kluit heeft belazerd en vooral zijn studenten, die hij liet promoveren.
Lees er maar eens over in de krant en vergelijk, dat met, wat ik heb geschreven over het Pedagogische Instituut!!
 
HAK is bezig en ENEXIS!
Niet alleen de waterleiding, maar ook kabels worden gelegd naast de spoorlijn.
 
Ook met gas waren ze aan het prutsen!
Een heel lange sleuf
 
Je kunt het spoor zien van het graven!
Het ging niet om kanonnen, maar het leggen van kabels!
De metalen platen zijn verwijderd.
Aan deze kant is HAK klaar.
De aktie bij de spoorbrug
 
En hier wordt gebaggerd!
 Daar komt nog scheepsvloerenhout. Phil en Bennie zijn bezig!!   30 november 2012 NOORDHORN          FALENDE WETENSCHAP De gevallen professor Diederik Stapel begon aantoonbaar fraude te plegen in 2004 aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar hij van 2ooo tot 2006 hoogleraar sociale psychologie was. In het gisteren in Amsterdam gepresenteerde onderzoeksrapport FALENDE WETENSCHAP wordt een boekje opengedaan over de wijze waarop hij de hand lichtte met oderzoeksgegevens. Dat deed Stapel vooral met vragenlijsten, waarvan de antwoorden de grondstof zijn van wetenschappelijk onderzoek. Vaak moffelde hij gegevens weg, omdat deze niet in zijn kraam pasten. Maar daar bleef het niet bij. Hij liet zogenaamd ook vragenlijsten invullen door leerlingen op scholen. Om ze daarvoor te bedanken hield hij daar gratis voordrachten en deelde hij snoepgoed uit aan de scholieren, zo vertelde hij zijn mede- onderzoekers. Om het echt te doen lijken, lagen er choculaderepen in de kofferbak van zijn auto. De scholen kregen niets te zien. De vragenlijsten en de chocola gingen regelrecht de container is, lezen we in het rapport. "De heer Stapel ging dan zelf met een lege vragenlijst acjter de computer zitten om een bijbehorend databestand aan te maken". Diederik Stapel heeft de wetenschap en zijn vakgenoten enorm veel schade toegbracht. Dat zei Ed Noort gistermiddag bij de presentatie van het rapport FALENDE WETENSCHAP. Nooit eerder is het werk van een wetenschapper in Nederlabd zo minutios onderzocht. Volgens Noort, die leiding gaf aan de zes leden tellende Groninger tellende Groninger dommissie, dateert het eerste vermoedelijke fraudegeval aan de Rijksu7nuiversiteit Groningen van 2001. Vanaf de eerste aantoonbare fraude in 2004 heeft Stapel steeds frequenter de boel belazwerd. "Hret ging van grijs naar zwart", zo heeft hij zelf aan de onderzoeksconnissie bekend. Dat hij zo lang op zo'n grote schaal fraude heeft kunnen plegen, is ook collega- wetenschappers, promiovendi en de redacties van tijdschriften aan te rekenen, stelt de onderzoekscommissie. De"data en uitkomsten waren in vele opzichten te mooi om waar te zijn." Het opnderzoek was exclusief gericht op publicaties waar Staper bij was betrokken, maar had wel een bijzondere "bijvangst". Hret is de commissie gebleken dat er bij sociale psychologie "sloppy science'is bedreven, door hen gemunt als 'slodderwetenschap' "Slodderwetenschap was aan de orde van de dag", sprak de voorzitter van de commissie- Levelt. Ook door menig promovendus en andere vakgenoten werd er onzorgvuldig gewerkt. Ere heerst een onderzoekscultuur die te zeer gericht is op onkritisch vaststellen van het eigen gelijk". Door Mannus van der Laan .jpg) De verklaring van Diederik Stapel: "Ik heb gefaald als wetenschapper. Ik heb collega's die in het volste vertrouwen met mij samenwerkten een rad voor ogen gedraaid. Dat is verschrikkelijk. Ik voel diepe, diepe spijt voor de pijn die ik andreren heb aangedaan. Ik voel veel vcerdriet, schaamte en zelfvewijt. De waarheid was beter afgeweest zonder nij. Ik heb een wereld gecreëerd, waarin nauwelijks iets mislukte en alles een inzichtelijk succes was. De wereld was pergect: precies zoals verwacht, voorspeld, gedroomd. Op een vreemde, nïeve manier dacht ik dat ik iedereen hier een plezier mee deed. Dat ik mensen hielp. Ruim een jaar geleden spatte die wereld van illusie uit elkaar. Ik werd ontslagen. Ik werkte mee aan het onderzoek van de commissie. Ik leverde mijn dsoctorstitel in en ik hield me stil: ik vond dat het onderzoek in stilte moest kunnen plaatsvinden en ik wilde de connissie niet voor de voeten lopen. Ik ban het afgelopen jaar intensief bezig geweest om mijn gedrag te doorgronden en aan te pakken. "Hoe heeft het in hemelsnaam zo ver kunnen komen?" Ik heb professionale hulp gezocht, ik ben dagboeken gaan schrijven en dankzij gesprekkeb met vrienden, familie en dankzij schemie en therapie leer ik stukje bij beetje mijn kwelgeesten in de ogen te staren en te temmen. Op aanraden van mijn familie en vrienden heb ik een deel van mijn dagboekaantekeningen verwerkt tot een boek dat later deze weekj verschijnt. Wellich dat in de loop der tijd andere gedachten en inzichten hun opwachting zullen maken, maar op dit moment heb uk geen ander verhaal te vertellen. Dit verhaal laat zich niet makkelijk samenvattenb in korte soundbites of nieuwszoekende interviews. Het boek geeft mijn verhaal de gewenste ruimte. Ik wacht nu het liefst in stilte af wat komen gaat en richt mij op de verdere schoonmaak van mijn leven en de zorg voor diegenen die mijn zorg nodig hebben. Ik ben blij dat de connissie haar onderzioek heeft sfgerond. Hopelijk luidt deze afronding de nieuwe fase in voor alle betrokkenen en kan iedereen de toekomst, ondanks de littekens, de teleurtstelling en de verbijstering, met vertrouwen tegemoet treden. Dat hoop ik. En daar wil ik het nu bij laten. Mijn commentaar: Toen ik sociale wetenschappen wetenschappen studeerde, gebeurde binnenskamers van alles,wat soms ook naar buiten kwam, maar heden ten dage gaat het al over FALENDE WETENSCHAP. Dat betekent, dat het niveau steeds erger naar een dieptepunt afzakt. Hoeveel jaren heeft de sociale Wetenschappen daar over gedaan??.......niet veel!! .jpg) Leuk verhaal over boer Anne, misschien wordt het nog wat met 1 of 2 van die dames. Misschien kan hij geen keuze maken en kiest hier twee uit. Hij heeft tenslotte op zij leeftijd wat in te halen. Wij geloven heilig in Sinter Klaas, dus ik ben nu al zenuwachtig voor wat er op 5 December gaat gebeuren en of ik erg op mijn kop krijg! Wij vieren het met elkaar,dat is heel gezellig vooral met de jongste kleinkinderen. Als wij dan een gedicht moeten lezen,zijn zij al bezig hun kadootjes uit de grote zak te zoeken. Groetjes
VIA DE LINKS KOM JE OP MIJN ANDERE SITES
Site:
DE HANEN
Site:
MARLIJA
Site:
FOLKERTDEHAAN
Site:
MASTERBOKKE
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten